Kuvempu

It was Kuvempu's birthday yesterday, one of his poems, can be said too idealistic to many. Nevertheless, I can relate to it, so here it goes:

ಓ ನನ್ನ ಚೇತನ, ಆಗು ನಿ ಅನಿಕೇತನ!
ರೂಪರೂಪಗಳನು ದಾಟಿ, ನಾಮಕೋಟಿಗಳನು ಮೀಟಿ,
ಎದೆಯ ಬಿರಿಯ ಭಾವ ಬೀಸಿ,
ಓ ನನ್ನ ಚೇತನ, ಆಗು ನಿ ಅನಿಕೇತನ!

ನೂರು ಮತದ ಹೊಟ್ಟ ತೂರಿ, ಎಲ್ಲ ತತ್ವದೆಲ್ಲೆ ಮೀರಿ,
ನಿರ್ದಿಗಂತವಾಗಿ ಏರಿ,
ಓ ನನ್ನ ಚೇತನ, ಆಗು ನಿ ಅನಿಕೇತನ!

ಎಲ್ಲಿಯೂ ನಿಲ್ಲದಿರು, ಮನೆಯನೆಂದು ಕಟ್ಟದಿರು,
ಕೊನೆಯನೆಂದು ಮುಟ್ಟದಿರು,
ಓ ಅನಂತವಾಗಿರು
ಓ ನನ್ನ ಚೇತನ, ಆಗು ನಿ ಅನಿಕೇತನ!

ಅನಂತ ತಾನ್ ಅನಂತವಾಗಿ, ಆಗುತಿಹನೆ ನಿತ್ಯ ಯೋಗಿ,
ಅನಂತ ನೀ ಅನಂತ ವಾಗು, ಆಗು ಆಗು ಆಗು,
ಓ ನನ್ನ ಚೇತನ, ಆಗು ನಿ ಅನಿಕೇತನ!

The hero must survive

Elegance personified,

Conversations dignified

The one with no dark trails
The one who does no harm

“Hero” they give the name,
The hero gets all the fame.

The people and their hope

The people and their pope

Far from reality is the concept

The minds and their percept

Hero knows the tricks of the trade
And the hero’s scene can never fade

For the goodness to prevail
The hero can not fail

The hero can not die
The hero must survive
The hero MUST survive

Circle

ಪ್ರೀತಿಯ ಹಕ್ಕಿ, ಮನದಲಿ ಗೂಡೊಂದನು ಕಟ್ಟಿ,
ಅಭಿಲಾಶೆಯ ಮೊಟ್ಟೆ ಇಟ್ಟಿತು, ಚಳಿಯಲಿ ಕಾವು ಕೊಟ್ಟಿತು,
ತನ್ನ ಗರ್ಭದ ತುಣುಕಿಗೆ ತುತ್ತನಿಟ್ಟಿತು...
ಎಲೆಗಳು ಉದುರಿದವು,ಎಲೆಗಳು ಚಿಗುರಿದವು, ಆ ಸಂದರ್ಭವು ಬಂದು ನಿಂತಿತು.
ಸ್ವಚ್ಛಂದದಿ,ಸ್ವಾತಂತ್ರದಿ ಮರಿಯು ಹಾರಿತು.
ಎದೆಯೊಳಗಿನ ಆಸೆಗಳು ಪ್ರಪಂಚದ ಸಾಗರದಲಿ ಕರಗಿ ಹೊದವು.
ಸೃಷ್ಟಿಯ ನಿಯಮದೆದುರು ಎನ್ನ ತಲೆ ಬಾಗುವುದು,
ನೀರ್ ತುಂಬಿದ ಕಣ್ಗಳಲಿ ಮತ್ತದೇ ಬೀಜ ಚಿಗುರೊಡೆಯುವುದು.